Σε νοσηρά αντεργατικά φαινόμενα άλλων εποχών παραπέμπει η χωρίς ίχνος συνδικαλιστικού πολιτισμού πισώπλατη επίθεση που δέχτηκε την περασμένη Τρίτη (14-8-2018) ο πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ, Μάρκος Μπεκρής, ενώ ενημέρωνε τους εργαζόμενους (ΣΕΠ) για τις εξελίξεις των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Η δημοτική κίνηση «το Λιμάνι της Αγωνίας – Πειραιάς η πόλη μας», έχοντας επανειλημμένα αναδείξει την τεράστια σημασία του λιμανιού του Πειραιά για την πόλη μας αλλά και την άρρηκτη σχέση τής μεταξύ τους σύνδεσης, εκτιμά ότι είναι ακριβώς οι εργαζόμενοι στο λιμάνι και την πόλη που θεμελίωσαν με την εργασία τους, τις διεκδικήσεις και τους αγώνες τους τη γέφυρα κοινωνικής και οικονομικής συνύπαρξης.
Ωστόσο, η διαφοροποίηση των σχέσεων εργασίας κυρίως στα χρόνια της κρίσης και η ανάθεση τομέων της παραγωγής σε εργολαβικές εταιρείες έχει ακυρώσει το ρόλο της εργασίας, η οποία πρέπει να καταξιώνεται ως παραγωγικός συντελεστής. Σε κάθε περίπτωση, στο όνομα της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας της όποιας επιχείρησης, δεν είναι αποδεκτό να οδηγούνται οι εργαζόμενοι στην εξαθλίωση με επακόλουθο την εύκολη χειραγώγησή τους.
Θεωρούμε ότι η σταθερή απασχόληση είναι η μόνη εγγύηση για να πορευτεί η κοινωνία στο δρόμο της ανάπτυξης, της ευημερίας και της αλληλέγγυας συνείδησης. Χρειάζεται, λοιπόν, περαιτέρω ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου για τις εργολαβίες, αλλά και ρυθμίσεις που να μην αφήνουν περιθώρια για καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων και για δημιουργία εργαζόμενων δύο ταχυτήτων.
Διαφορετικά, η έξοχη ταινία «Tο λιμάνι της αγωνίας» που σκηνοθέτησε ο Ελίας Καζάν το 1954 θα στέκεται μπροστά μας, 64 χρόνια μετά, ως αναστοχασμός, προβληματισμός, αλλά και ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου