Αφορμή για αυτό το θέμα είναι το πρόσφατο περιστατικό πτώσης σοβάδων στην Ιωνίδειο, στο ιστορικό σχολείο του Πειραιά. Περιμέναμε να φύγει από την δημοσιότητα, και τις κινητοποιήσεις των μαθητών, για να το ανοίξουμε εν ψυχρώ και όχι εν θερμώ.
Εκεί, στην Ιωνίδειο, έμαθαν καλά γράμματα και τα δύο μου παιδιά. Φίλοι καθηγητές όλων μας δίδασκαν και διδάσκουν σε αυτό, όπως και σε όλα τα σχολεία του Πειραιά. Δικαιούμαι να νοιάζομαι για το σχολείο, όπως πρέπει να νοιαζόμαστε για όλα.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, πρώτα για την Ιωνίδειο. Το σχολείο επισκευάστηκε πριν λίγο καιρό από τον Δήμο Πειραιά. Η επισκευή είναι καλή, το ατύχημα που υπήρξε, ήταν επικίνδυνο μεν, αλλά δυστυχώς σύνηθες. Είναι μία αόρατη υγρασία από το δώμα που μπορεί να διαβρώσει ακόμη και ένα καινούργιο ταβάνι. Τότε ξεκολλάει ένα κομμάτι σοβά. Θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε. Αποφάσισα να πάω να το δω από κοντά ώστε να βεβαιωθώ με τα ίδια μου τα μάτια. Το έκανα πριν δύο εβδομάδες, ενώ είχαν προηγηθεί οι δημοτικοί μας σύμβουλοι.
Ένα πλήρες τεχνικό σημείωμα εστάλη μόλις στο Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά. Δεν θα γράψω εδώ τι λέει, είναι αποκλειστικά θέμα των υπεύθυνων τεχνικών και της πολιτικής ηγεσίας του Δήμου. Ας το κρίνουν εκείνοι.
Να δούμε όμως την ουσία: Στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά προβλήματα. Αφορούν τη συντήρηση τέτοιου τύπου σοβάδων και την πυρόσβεση. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά, τα επικίνδυνα σημεία δεν μπορούν να τα δουν, ούτε να προτείνουν λύσεις για αυτά, οι διευθυντές ή οι καθηγητές. Δηλαδή, ένας φιλόλογος, ένας μαθηματικός, ούτε μπορεί να δει δυσδιάκριτες ρωγμές και επικίνδυνους σοβάδες ή μάρμαρα, ούτε να εντοπίσει που είναι σπασμένος ένας κρυφός σωλήνας της πυροσβεστικής.
Όμως ένας μηχανικός που κάνει αυτοψία και δεν το βλέπει, μάλλον πρέπει να ξανακάτσει στα θρανία.
Γιατί το λέω αυτό; Γιατί πέρασαν ξανά οι μηχανικοί από την Ιωνίδειο. Έλυσαν το πρόβλημα που προέκυψε -όταν προέκυψε-, δεν έλυσαν όμως άλλα δύο πολύ σοβαρά που εκκρεμούν. Είδαν το τραυματισμένο ταβάνι και δεν μπήκαν στον κόπο να ρίξουν μια ματιά σε όλο το συγκρότημα και να δουν άλλα εξίσου σημαντικά. Τα γράψαμε σε ένα "σκονάκι" περιμένοντας να τα λύσουν άμεσα -και όχι με περιττές σπατάλες. Το παρακολουθούμε. Για αυτό ενημερώθηκαν οι διευθυντές και σήμερα ενημερώνεται ο Δήμος Πειραιά.
Το πρόβλημα της Ιωνιδείου είναι πρόβλημα όλων των σχολικών μας κτιρίων. Είναι η προσπάθεια για αδειοδοτήσεις, η πλήρης πυρόσβεση, η καλή κατάσταση στους χώρους υγιεινής, στις αυλές, η καθημερινή φροντίδα και η συνεχής συντήρηση. Δεν χρειάζονται πολλά χρήματα για αυτά αλλά αίσθηση ευθύνης και διάθεση δημιουργίας.
Η απάντηση: δεν έχουμε ανθρώπους, δεν αρκεί. Η κυβέρνηση επέτρεψε, μετά από χρόνια, την πρόσληψη πολλών συμβασιούχων στους δήμους, πέντε εκατοντάδων στον Δήμο Πειραιά. Τους χρειαζόμαστε! Το θέμα μπαίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο σήμερα. Υποθέτω ότι η δημοτική αρχή πρόβλεψε να προσληφθούν και λίγοι μηχανικοί και συντηρητές.
Καλοδεχούμενοι οι νέοι εργαζόμενοι, ας πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά. Για τον επανέλεγχο όλων των κτιρίων σχολείων και βρεφονηπιακών σταθμών. Για να γίνει αυτό απαιτείται να υπάρχει μία στιβαρή τεχνική υπηρεσία, μία διοίκηση δηλαδή που θα κατευθύνει τους νέους τεχνικούς να κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Από την άλλη, έχουμε δει διευθυντές και διευθύντριες να κάνουν θαύματα στα πειραιώτικα σχολεία, πολλοί με τη βοήθεια των συλλόγων γονέων. Είναι σημαντικά θετικά παραδείγματα. Χρειάζεται μεράκι, ευελιξία, να τους βοηθήσουμε. Πρέπει εν ολίγοις μαζί με τον Δήμο, να βάλουν και αυτοί το χέρι τους, εκπαιδευτικοί και από δίπλα οι γονείς, έχοντας έγνοια όχι μόνο για την εύρυθμη λειτουργία (μια πάρα πολύ σοβαρή δουλειά) και την ασφάλεια των μαθητών, αλλά και για είναι τα σχολεία ευχάριστοι χώροι, τεχνικά άρτιοι για παιδιά και δασκάλους.
Τα προβλήματα στα σχολικά κτίρια είναι εκατοντάδες. Στον Πειραιά είμαστε σε σχετικά καλή κατάσταση, γιατί τα περισσότερα κτίρια είναι των τελευταίων δεκαετιών, όχι ερείπια όπως αλλού. Όμως για να μη γίνουν ερείπια πρέπει να τα φροντίζουμε συνεχώς.
Η δική μας συστηματική χαρτογράφηση των σχολείων του Πειραιά έγινε και συνεχίζει να γίνεται. Μας δείχνει ότι τα προβλήματα δεν είναι δραματικά. Είναι τα μικρά, καθημερινά και όσα φαίνονται ασήμαντα που πολλές φορές θέλουν μεγαλύτερο κόπο και αντοχές για να τα εποπτεύεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου