Για μια δημοτική αρχή χωρίς όραμα για την πόλη μας, αλλά και χωρίς πρόγραμμα, έκαναν λόγο οι δημοτικοί σύμβουλοι της κίνησης «το Λιμάνι της Αγωνίας – Πειραιάς η πόλη μας» στη διάρκεια της σημερινής ειδικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα «Απολογισμός των πεπραγμένων της Δημοτικής Αρχής έτους 2016», σε μια αίθουσα με τη σχεδόν παντελή απουσία φορέων και πολιτών, που εγείρει το ερώτημα «ποια είναι, επιτέλους, η σχέση της Δημοτικής Αρχής με τους δημότες και τον παραγωγικό και ενεργό πληθυσμό της πόλης;».
Σύμφωνα με το ΛτΑ, η Δημοτική Αρχή -με ορίζοντα τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και με μοναδικό στόχο την εδραίωσή της στην πειραϊκή κοινωνία- εκμεταλλευόμενη χορηγίες σύγχρονης εποχής προχωράει σε έργα βιτρίνας στο κέντρο της πόλης, αναθέτοντας χωρίς σχέδιο και προοπτική τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του δήμου σε ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, με συνέπειες ολέθριες για το μέλλον, καθώς ο Πειραιάς από πόλη-λιμάνι κινδυνεύει να καταστεί πόλη-ναυάγιο, έρμαιο επίδοξων τυχοδιωκτών, τους οποίους ευνοεί η σημερινή οικονομικοκοινωνική συγκυρία.
Το ΛτΑ επέκρινε τη Δημοτική Αρχή που στο μέσο ακριβώς της θητείας της δεν έχει καταφέρει ακόμα να σταθεί στο ύψος του θεσμικού της ρόλου. Να αναδείξει δηλαδή τα προβλήματα, να χαράξει κατευθύνσεις και να προωθήσει λύσεις, να βρεθεί δίπλα στους δημότες και να λειτουργήσει με γνώμονα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Αντίθετα αρέσκεται σε φιέστες και βραβεύσεις, οδηγώντας στο απόλυτο τέλμα έναν κόσμο ολόκληρο, που ασφυκτιά σε γειτονιές υποβαθμισμένες, με ξηλωμένα πεζοδρόμια, ελλιπείς υποδομές και με νέους που βλέπουν το φεγγάρι στον υπόνομο, καθώς η απόγνωση και η απελπισία δεν αφήνουν περιθώρια για όνειρα, δημιουργία, ψυχαγωγία και άθληση.
Μια πόλη που απωθεί και διώχνει μακριά τους κατοίκους της, είτε για αναζήτηση δουλειάς, είτε για αναζήτηση χαράς και αισιοδοξίας, γίνεται με μαθηματική ακρίβεια μια πόλη αφιλόξενη και για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους επισκέπτες της. Και σ’ αυτό το σημείο το ΛτΑ ζήτησε από τη Δημοτική Αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους Πρόσφυγες-Μετανάστες καταρτίζοντας προγράμματα για την ομαλή ένταξή τους στην πειραϊκή κοινωνία, αλλά και απέναντι στους ξένους επισκέπτες, καθιστώντας τον Πειραιά ελκυστικό τουριστικό προορισμό. Και αυτό γιατί, πουθενά στον κόσμο, μια πόλη που κουβαλάει τόση και τέτοια ιστορία, με εμφανή τα αποτυπώματά της σε κάθε βήμα και μ’ ένα αξιοζήλευτο αρχαιολογικό μουσείο, να παραμένει άγνωστη και αδιάφορη και να λογίζεται μόνο ως τόπος αφίξεων και αναχωρήσεων για άλλους προορισμούς.
Με εξαίρεση το Δημοτικό Θέατρο με την υποδειγματική λειτουργία και προσφορά του, χωρίς ωστόσο να έχει καταφέρει να ξεφύγει από τη μικρή εμβέλειά δράσης του είτε να γίνει εργαστήρι θεατρικού πειραματισμού και θεατρικής παιδείας για τους νέους, ο Πειραιάς βουλιάζει στο έλος της οικονομικής και πνευματικής παρακμής. Το ΛτΑ στη 19χρονη πορεία του έχει αποδείξει ότι αγωνίζεται και θα συνεχίσει να αγωνίζεται για μια πόλη που θα δίνει διέξοδο σε όλους τους δημότες με σύγχρονες υποδομές, ελεύθερους χώρους, χώρους πρασίνου, πολιτισμό, νέα σχολικά κτήρια, μαζικό αθλητισμό για τη νεολαία.
Συγκεκριμένα το ΛτΑ προτείνει:
- Τη διατήρηση του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας ως χώρο Πρασίνου και Αθλητισμού με άμεση και ενεργή συμμετοχή του Δήμου Πειραιά στη λειτουργία και τη διοίκησή του.
- Την ανανέωση της απόφασης για τη διατήρηση του χαρακτηρισμού των οικοπέδων ΧΡΩΠΕΙ κυρίως ως χώρο Πρασίνου.
- Την παραχώρηση και αξιοποίηση των δύο στρατοπέδων Σακελλίωνα και Παπαδογιωργή.
- Την αξιοποίηση προς όφελος των πολιτών της όποιας δημόσιας περιουσίας υπάρχει εντός των ορίων του Δήμου.
- Την αξιοποίηση της τεράστιας ανεκμετάλλευτης δημοτικής περιουσίας.
- Την άμεση αναδιοργάνωση και αναβάθμιση των δημοτικών υπηρεσιών για την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και την ταυτόχρονη λειτουργία του σαν μοχλός για την ανάπτυξη της πόλης.
- Την απόδοση των ανταποδοτικών τελών αποκλειστικά στους σκοπούς για τους οποίους έχουν εισπραχθεί, γιατί διαφορετικά συνιστούν είδος φορολογίας.
- Τη λειτουργία των θεσμών της άμεσης δημοκρατίας (Συμπαραστάτης του Δημότη, Δημοτικό Συμβούλιο
Νέων, Επιτροπή Τουρισμού, Επιτροπή Ναυτιλίας, ΣυμβούλιοΈνταξης Μεταναστών κ.ά.)
- Τη διεκδίκηση ένταξης μεγάλων αναπτυξιακών έργων στα προγράμματα της Περιφέρειας και του Πράσινου Ταμείου.
- Την προώθηση της ανακύκλωσης με εκστρατεία ενημέρωσης σε σχολεία και χώρους μαζικού αθλητισμού, αλλά και μέσα από το δημοτικό ραδιόφωνο.
- Τον σχεδιασμό δικτύου δημοτικής συγκοινωνίας για τη διευκόλυνση της μετακίνησης εκείνων που κατοικούν σε ξεχασμένες στη μοίρα τους περιοχές.
Οι Πειραιώτες και οι Πειραιώτισσες, που γνωρίζουμε καλά τα αίτια της κακοδαιμονίας αυτής της πόλης, είμαστε σε θέση να διακρίνουμε σημαντικά και ουσιαστικά βήματα που μπορούν να γίνουν ακόμη και σε περίοδο οικονομικής ανέχειας και που, αν και όταν γίνουν, θα αποτελέσουν βάση για την ανάπτυξη και αναβάθμιση της πόλης και των υπηρεσιών της. Ωστόσο, για να επιτευχθούν χρειάζεται η απαγκίστρωση από τη λογική της διεκπεραίωσης και της αγγαρείας με ταυτόχρονη επίδειξη πραγματικού ενδιαφέροντος και άοκνης επιτήρησης και παρακολούθησης.
Εν κατακλείδι και λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες της χώρας αλλά και του Δήμου Πειραιά, η δημοτική αρχή αν είχε δώσει έμφαση στη συμμετοχή, στη συμπαράσταση προς τον πολίτη, στην εξάλειψη της παρανομίας, σε έργα φιλικά προς το περιβάλλον, στην πραγματική και οπωσδήποτε δημοκρατική διοίκηση του δήμου, τότε είναι σίγουρο ότι η πόλη θα είχε αλλάξει εικόνα και το μέλλον θα φάνταζε πιο αισιόδοξο.
Αυτές οι διαδικασίες διαλόγου και συμμετοχής μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο και τις Δημοτικές Κοινότητες μπορεί να ανατρέψουν την απομόνωση του Δήμου από τους πολίτες, να ενισχύσουν τον δημοκρατικό διάλογο και να συνεισφέρουν σε μια άλλη σχέση Πολίτη - Δημοτικής Αρχής. Βασική προϋπόθεση είναι ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι να πιστέψουν σ’ αυτή τη σχέση.
Είναι ανάγκη επιτακτική, στο επόμενο διάστημα της θητείας της η Δημοτική αρχή να απεμπλακεί απ’ τα βαρίδια της, που την καθιστούν βραδυκίνητη και αναποτελεσματική και να στραφεί με όλες τις δυνάμεις της σε όσα μπορούν να αλλάξουν τη φυσιογνωμία της πόλης και να της δώσουν μια άλλη ταυτότητα: αυτή της ανθρώπινης, αλληλέγγυας, φιλικής, ζωντανής, ανοιχτής, τουριστικής, διαδραστικής πόλης. Μιας πόλης που αγαπάει και σέβεται τους κατοίκους της και τους επισκέπτες της. Μιας πόλης που δεν διστάζει να στηρίξει και να δώσει ευκαιρίες στους νέους, τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες. Μιας πόλης που δεν φοβάται τις ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες, αντίθετα τις ενισχύει και τις ανακαλύπτει εκεί που δεν υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου