Πόσο δύσκολο είναι
ν’αποχαιρετάς μια φίλη σαν τη
Σούλα. …
Η Σούλα που μας αγάπησε
έφυγε για να συναντήσει και τους άλλους υπέροχους φίλους που χάσαμε πρόσφατα.
Ετσι θέλουμε να πιστεύουμε και έτσι θα γίνει. Γιατι αλήθεια ποιος
αντέχει αυτήν την τραγωδία που συμβαίνει μέσα μας και γύρω μας; Ζούμε σαν
πρωταγωνιστές ταινίας όπου η ζωή
παίρνει διαστάσεις τραγικές, εξωπραγματικές. Τόσο πολύ είναι η οδύνη που μας
περιβάλλει που δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι αυτό είναι αλήθεια. Αυτό-εξαπατώμεθα γιατί έχουμε ανάγκη να
πιστέψουμε ότι αυτό που συμβαίνει γύρω μας δεν μας υπερβαίνει. Κι όμως είναι κάτι στιγμές που λυγίζεις και
προσπαθείς να βρεις ένα χέρι να πιαστείς, ένα βλέμμα ν΄ακουμπήσεις , να
ανιχνεύσεις μιαν ελπίδα στη φωνή
ενός δικού σου ανθρώπου που θα σου πει κουράγιο μην απελπίζεσαι . Μέσα σ’αυτή τη
ζοφερή πραγματικότητα που η αλήθεια της ματώνει χείλη και καρδιές ξεπετάγονται
ανέλπιστα άνθρωποι, θεοί μικροί
καλοσυνάτοι μα ανυπότακτοι και με
αυθάδεια αποφασίζουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους . Με δύναμη , ορμή και πάθος ξεπροβάλλουν σαν
σύμβολα ενάντια στην αδικία
και στη σκληρότητα .Οριοθετούν το καταφύγιο τους. Και
σ’αυτό υποδέχονται μόνο τους
κατατρεγμένους συνανθρώπους τους .
Σούλα, έτσι ήσουν όταν σε γνώρισα: Αγωνίστρια, ανυπότακτη ,με μια εντελώς
γνήσια λαϊκή ψυχή, τόσο μεγάλη που χώραγε όλους τους πρόσφυγες του κόσμου που κατέρρεε εκεί
στα 1987 και μετά. Φρόντιζες για όλους σ΄όλη σου τη ζωή. Εσύ που ζούσες από το
μεροκάματο έβρισκες πάντα φρέσκο ψωμί και δροσερό νερό να προσφέρεις σε τόσους
και τόσους καταδιωγμένους Κούρδους, Μαροκινούς, Αλβανούς, Παλαιστίνιους,
Βούλγαρους, Πόντιους και
ντόπιους κακότυχους. Βλέπεις δεν ξέχασες ποτέ τη Μ. Ασία, τη μεγάλη μάνα σου.
Και ποιον δεν καλοδέχτηκες; Η αγάπη σου και η δοτικότητα σου δεν είχε
καμιά ιδιοτέλεια. Διάλεξες το δρόμο το δύσκολο, το δύσβατο με συμπληγάδες και με όλα τα συναφή μυθικά τέρατα , μα ξέφυγες
αλώβητη απ΄όλα. Ήσουν ωραία όταν γελούσες. Το γέλιο σου
ήταν η απάντηση στην επιλογή που υποστήριζες με πράξεις. Υποστήριζες την
αριστερή ιδεολογία σου με έργα και πράξεις. Ξεκίνησες την πορεία σου στην
Αριστερά με την ένταξη σου στους Λαμπράκηδες. Συνέχισες στην Ανανεωτική Αριστερά
μέσα από τις γραμμές του Κ.Κ.Εσωτερικού,μετά στην ΑΚΟΑ και στο ΣΥΡΙΖΑ.
Αγωνίστηκες για την ισότητα των δύο φύλλων μέσα από τη Δημοτική Κίνηση Γυναικών
Πειραιά. Στο Λιμάνι της Αγωνίας και στην Αλληλεγγύη ήσουνα η μάνα όλων. Αποδείκνυες κάθε στιγμή το αυτονόητο, ότι
σημασία έχει τι κάνεις όχι τι λες. Είχες ένα τρόπο να ερμηνεύεις τα μεγάλα λόγια
και ρώταγες τελικά αυτός τι έκανε και όχι τι είπε! Ήσουν γυναίκα με πάθος.
Με σπάνιο ηθικό ανάστημα και εκτόπισμα . Ασυμβίβαστη και παρορμητική δεν
προστάτεψες τον εαυτό σου γιατί εσύ δεν είχες ανάγκη. Εσύ ποτέ δεν είχες ανάγκη
από κανέναν και από τίποτα. Βίωνες τη μαρτυρική σου καθημερινότητα σαν ολύμπια
θεά. Θεέ μου πόση ματαιοδοξία. ….Μέσα από τη λιτότητα των υλικών σου
δημιουργούσες αρχοντικές διαδρομές για ονειρικούς περιπάτους. Εσύ με την απλότητα και την ανθρωπιά σου ενσαρκώνεις το μέτρο της ζωής . Μας
εμπνέεις και θα συμπορευόμαστε στον ίδιο περιπετειώδη δρόμο το δικό σου
για την εκπλήρωση του πανανθρώπινου πόθου για έναν κόσμο σαν αυτό που
ονειρεύτηκες. Μόνη ή με τους συντρόφους σου, τους γείτονες σου, τους δικούς
σου ανθρώπους, την κόρη σου, το γαμπρό σου, τις εγγόνες σου, τον κατάκοιτο
προστατευόμενο σου. Ελεύθερη,
ατίθαση, λαμπερή και ερωτική.
Μοναδική και αναντικατάστατη. Έφυγες
όπως ήρθες, άφθαρτη. Ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να μας έχεις
φίλες και φίλους σου. Συντρόφους και συντρόφισσες σου. Συνοδοιπόρους
σου.
Ολοι εμεις, οι φίλοι σου και οι φίλες σου, οι
σύντροφοι σου από το ΚΚΕ Εσωτ., την ΑΚΟΑ, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ θα σε
θυμόμαστε πάντα με αγάπη. Καλό σου δρόμο αγαπημένη μας
Σούλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου